okładka i spis treści

DOI: 10.15199/40.2017.7.1

Właściwości korozyjne warstw kompozytowych Ni-B/Al₂O₃ wytwarzanych metodą bezprądową

CIEŚLAK G.

MAZUREK A.

BARTOSZEK W.

TRZASKA M.

Institute of Precision Mechanics, Warsaw, Poland

W pracy przedstawiono wyniki badań stopowych warstw kompozytowych Ni-B/ Al₂O₃ wytwarzanych metodą bezprądową na podłożu stalowym. Jako fazę dyspersyjną stosowano proszek tlenku glinu Al₂O₃ o nanometrycznych wymiarach cząstek. Wytworzono dwa warianty warstw kompozytowych Ni-B/ Al₂O₃ osadzanych z kąpieli o różnej zawartości tlenku glinu (5 i 10 g/dm3), oraz w celach porównawczych warstwę Ni-B bez wbudowanych cząstek Al₂O₃. Proszek Al₂O₃ oraz wytworzone warstwy Ni-B badano za pomocą skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM), dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego (XRD), mikroskopii optycznej, pomiarów mikrotwardości metodą Vickersa oraz parametrów chropowatości Ra i Rz. Badania odporności na korozję zrealizowano metodą potencjodynamiczną w środowisku 0,5 M NaCl. Przedstawiono wyniki badań struktury proszku Al₂O₃ oraz powłok Ni-B oraz Ni-B/ Al₂O₃, a także mikrotwardość oraz odporność na korozję w badanych warunkach. Wytworzone warstwy charakteryzują się zwartą budową i równomierną grubością. Wbudowanie cząstek proszku Al₂O₃ w niklowoborową osnowę wpływa na zwiększenie stopnia rozwinięcia powierzchni oraz zwiększenie odporności na korozję.

Słowa kluczowe: metoda bezprądowa, warstwy kompozytowe Ni-B/ Al₂O₃, Ni-B, odporność korozyjna

2017

Vol. 60, nr 7

s. 215-217

Bibliogr. 11

DOI: 10.15199/40.2017.7.2

Żaroodporność stali zaworowych z wytworzoną powłoką chromu i itru

MIGDALSKA M.

WYRWA J.

KYZIOŁ K.

GRZESIK Z.

AGH Akademia Górniczo-Hutnicza, Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki, Kraków

W pracy przedstawiono wyniki badań żaroodporności dwóch gatunków stali zaworowych tj. X33CrNiMn23-8 i X55CrMnNiN20-8 pokrytych powłoką chromu o grubości 1 mikrometra i powłoką itru. Badania utleniania prowadzono w atmosferze powietrza w warunkach izotermicznych (1173 K), oraz w warunkach wstrząsów cieplnych (298÷1173 K). Powłoki chromowe uzyskano metodą rozpylania magnetronowego (MS

PVD). Próbki stali zaworowych z naniesioną powłoką chromu pokryto powłoką itru, który nanoszono elektrochemicznie przy użyciu 0,01 M roztworu Y(NO₃)₃ w alkoholu etylowym. Stwierdzono, że modyfikacja powierzchni stali zaworowych zwiększa ich odporność na utlenianie. Zastosowanie powłoki wielowarstwowej chromu i itru (Cr/Y) przynosi szczególnie dobre rezultaty w przypadku stali X55CrMnNiN20-8, która charakteryzuje się najniższą żaroodpornością wśród wszystkich badanych stali zaworowych.

Słowa kluczowe: stale zaworowe, powłoka Cr, powłoka Cr/Y, utlenianie

2017

Vol. 60, nr 7

s. 218-221

Bibliogr. 7

DOI: 10.15199/40.2017.7.3

Odporność korozyjna elementów aparatu ortodontycznego w roztworze Ringera

CHĘCMANOWSKI J. G.

MASALSKI J.

Zakład Zaawansowanych Technologii Materiałowych, Wydział Chemiczny, Politechnika Wrocławska, Wrocław

OGIŃSKI T.

MIKULEWICZ M.

Zakład Wad Rozwojowych Twarzy, Katedra Ortopedii Szczękowej i Ortodoncji, Uniwersytet Medyczny, Wrocław

SZCZYGIEŁ B.

Zakład Zaawansowanych Technologii Materiałowych, Wydział Chemiczny, Politechnika Wrocławska, Wrocław

Komercyjne elementy stałego aparatu ortodontycznego (druty, pierścienie i zamki) eksponowano w roztworze Ringera. Mikroanaliza rentgenowska (EDS) wykazała, że materiały wykonano ze stali chromowoniklowej. Obserwacje mikroskopowe (SEM) wykazały jedynie niewielkie zmiany powierzchni metalicznej elementów aparatu ortodontycznego podczas przetrzymywania w roztworze Ringera (77 dni). Skomplikowany kształt i niewielkie rozmiary pierścieni i zamków ortodontycznych uniemożliwiają przeprowadzenie badań potencjodynamicznych. Badania elektrochemiczne wykonano jedynie dla drutu ortodontycznego. Wykazały one, że maksymalna szybkość korozji drutu ortodontycznego w sztucznym płynie ustrojowym wynosi 2,1·10^-6 A/cm². Agresywne działanie jonów chlorkowych skutkuje selektywnym charakterem roztwarzania stali chromowo-niklowej. Po 11-tygodniowej ekspozycji elementów ortodontycznych stężenie chromu w roztworze Ringera wynosiło ok. 0,10÷ 0,15 μg/dm³, przy maksymalnej zawartości niklu ponad 3 μg/dm³.

Słowa kluczowe: aparat ortodontyczny, roztwór Ringera, korozja, SEM, EDS, ICP

2017

Vol. 60, nr 7

s. 222-225

Bibliogr. 28

DOI: 10.15199/40.2017.7.4

Ocena przygotowania powierzchni śrub gat. 23MnB4 na jakość powłoki cynkowej

HAJ DUGA M.

Akademia Techniczno-Humanistyczna, Wydział Inżynierii Materiałów, Budownictwa i Środowiska, Bielsko-Biała

WĘGRZYNKIEWICZ S.

BELOS-PLP S.A., Bielsko-Biała

WAŚ-SOLIPIWO J.

Instytut Badań i Rozwoju Motoryzacji BOSMAL Sp. z o.o., Bielsko-Biała

KNAPIK A.

Akademia Techniczno-Humanistyczna, Wydział Inżynierii Materiałów, Budownictwa i Środowiska, Bielsko-Biała

W pracy przedstawiono wyniki oceny jakości powłok cynkowych otrzymanych na powierzchni stali gat. 23MnB4. Przedmiotem badań były elementy złączne – śruby z łbem sześciokątnym M12x40. Materiał do badań podzielono na dwie grupy: na śruby w stanie dostawy (po ulepszaniu cieplnym) i śruby po wyżarzaniu. Przed procesem cynkowania ogniowego zastosowano obróbkę wieloetapową tj. mechaniczną i chemiczną oraz obróbkę chemiczną. Proces cynkowania ogniowego przeprowadzono w temp. 457°C w warunkach przemysłowych. W toku badań wykonano pomiar twardości metodą Vickersa oraz badania metalograficzne struktury stali i powłoki Zn. Odporność korozyjną próbek określano za pomocą badań potencjodynamicznych (LPR). Stwierdzono, że powłoki ukształtowane na powierzchni po wyżarzaniu charakteryzują się większą grubością niż powłoki ukształtowane na stali o strukturze typowej dla stali ulepszonej cieplnie. Odporność korozyjna cynkowanych ogniowo śrub po wyżarzaniu jest lepsza niż śrub po ulepszaniu cieplnym.

Słowa kluczowe: cynkowanie ogniowe, powłoka cynkowa, stal gat. 23MnB4, odporność korozyjna

2017

Vol. 60, nr 7

s. 226-229

Bibliogr. 9

OCHRONA PRZED KOROZJĄ W PRAKTYCE

DOI: 10.15199/40.2017.7.5

Roboty antykorozyjne prowadzone na obiektach inżynierskich zasiedlonych przez ptaki

OSTRZOŁEK W.

OSTEK INŻYNIERIA BUDOWLANA, Wojciech Ostrzołek

Prowadzenie prac związanych z zabezpieczeniem antykorozyjnym konstrukcji stalowych na istniejących obiektach inżynierskich bardzo często jest utrudnione z uwagi na fakt, iż są one zasiedlone przez ptaki. Nie jest możliwe usunięcie siedlisk ptaków w okresie lęgowym, natomiast poza tym okresem wymaga się odpowiednich umocowań administracyjnych. Brak informacji o sposobie postępowania z siedliskami ptaków na obiektach utrudnia, a czasem uniemożliwia rozpoczęcie robót. Wszyscy uczestnicy procesu inwestycyjnego muszą podjąć dodatkowe działania, które pozwolą na prowadzenie prac zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi ochrony środowiska naturalnego. Z zagadnieniem tym ma się do czynienia przede wszystkim przy renowacjach i remontach istniejących obiektów inżynierskich. W artykule opisano obowiązujący stan prawny w tym zakresie.

Słowa kluczowe: ptaki, ochrona środowiska, roboty antykorozyjne

2017

Vol. 60, nr 7

s. 230-232

Bibliogr. 10