ARTYKUŁY NAUKOWE
– DOI:10.15199/41.2018.2.1
BARANIAK M.
LOTA G.
GABRYELCZYK A.
KOPCZYŃSKI K.
Politechnika Poznańska, Instytut Chemii i Elektrochemii Technicznej, ul. Berdychowo 4, 60-965 Poznań
PERNAK J
Politechnika Poznańska, Instytut Technologii i Inżynierii Chemicznej ul. Berdychowo 4, 60-965 Poznań
RZESZUTEK W.
PPUH Autopart Jacek Bąk sp. z o.o. ul. Kwiatkowskiego 2A, 39-300 Mielec
JANKOWSKA E.
Instytut Metali Nieżelaznych Oddział w Poznaniu ul. Forteczna 12, 61-362 Poznań
W pracy przedstawiono wpływ dodatku wodorosiarczanowych(VI) i siarczanowych( VI) cieczy jonowych na intensywność procesu korozji stopów PbCaSn stosowanych do otrzymywania kratek akumulatora kwasowo- -ołowiowego w technologii cięto-ciągnionej. W badaniach wykorzystano ciecze jonowe zawierające kationy alkilopirydyniowe oraz alkiloimidazoliowe. Badania przeprowadzono w środowisku 37% kwasu siarkowego(VI) z dodatkiem 5 mg cm-3 wybranych cieczy jonowych. Procedura badawcza obejmowała analizę zmian potencjałów, gęstości prądów korozji oraz oporu polaryzacyjnego wyznaczonych metodami stało- i zmiennoprądowymi. Wykazano, że w przypadku wodorosiarczanowych(VI) cieczy jonowych zawierających zarówno kationy alkilopirydyniowe, jak i alkiloimidazoliowe dochodzi do przesunięcia potencjału korozji o ok. 200 mV w kierunku wartości bardziej dodatnich i gwałtownego spadku prądu korozji oraz wzrostu oporu polaryzacyjnego w stosunku do wartości wyjściowych. Analogicznych efektów nie zaobserwowano dla siarczanowych(VI) cieczy jonowych. Uzyskane wyniki otwierają nowe kierunki dla rozwiązań mających na celu poprawę parametrów eksploatacyjnych akumulatorów kwasowo-ołowiowych w oparciu o ciecze jonowe.
Słowa kluczowe: korozja, akumulator kwasowo-ołowiowy, stopy ołowiu, ciecze jonowe
2018, Vol. 61, nr 2, s.30-35
Bibliogr. 7
Corrosion properties of Ni/Al2O3/Cgraphite hybrid composite layers
– DOI:0.15199/41.2018.2.2
BARTOSZEK W.
CIEŚLAK G.
SKROBAN K.
MAZUREK A.
TRZASKA M.
Instytut Mechaniki Precyzyjnej, Warszawa
W pracy przedstawiono wyniki badań warstw kompozytowych z niklową osnową oraz wbudowanymi w nią cząstkami faz dyspersyjnych w postaci: tlenku glinu (Al2O3) oraz grafitu (Cgrafit) wytwarzanych w procesie elektroosadzania na podłożu stalowym. Wytworzono trzy warianty powłok kompozytowych: Ni/Al2O3, Ni/Cgrafit, kompozytową warstwę hybrydową Ni/Al2O3/Cgrafit oraz w celach porównawczych warstwę niklową. Jako fazy dyspersyjne stosowano proszki Al2O3 oraz grafitu rozproszone w kąpieli Wattsa. Charakterystykę faz dyspersyjnych realizowano za pomocą skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM) oraz spektroskopii Ramana dla proszku grafitu.Przedstawiono wyniki badań struktury oraz składu chemicznego wytworzonych warstw za pomocą SEM z przystawką EDS, wyniki pomiarów twardości metodą Vickersa, a także wyniki badań korozyjnych za pomocą elektrochemicznej metody potencjodynamicznej. Charakterystykę zniszczeń po badaniach korozyjnych dokonano za pomocą mikroskopu świetlnego.
Słowa kluczowe: Al2O3, grafit, warstwy niklowe, elektroosadzanie, kompozytowe warstwy hybrydowe
2018, Vol. 61, nr 2, s. 36-39
Bibliogr. 9
Preliminary Measurements of Overspray Sediment's Thermal Conductivity
– DOI:10.15199/40.2018.2.3
NIKOŃCZUK P.
DOBRZYŃSKA R.
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie, Wydział Techniki Morskiej i Transportu
Obecnie coraz częściej stosuje się rekuperatory do odzysku ciepła w renowacyjnych kabinach lakierniczych. Zazwyczaj stosowane są rekuperatory krzyżowe. Pomimo oczyszczania wyrzucanego powietrza z drobin mgły lakierniczej na lamelach rekuperatora odkładają się osady lakiernicze. Narastająca warstwa osadów sanowi opór w przepływie powietrza oraz wymianie ciepła w rekuperatorze. W artykule przedstawiono wyniki wstępnych badań eksperymentalnych przewodności cieplnej próbek osadów lakierniczych pobranych z komercyjnie pracującej kabiny lakierniczej. Celem eksperymentu było wstępne oszacowanie przewodności cieplnej osadów lakierniczych.
Słowa kluczowe: osady mgły lakierniczej, kabina lakiernicza, odzysk ciepła, przewodność cieplna
2018, Vol. 61, nr 2, s. 40-42
Bibliogr. 21
Diagnostyczne badania wykwitów solnych na restaurowanych elewacjach. Część 2 – badania zapraw i tynków
– DOI:10.15199/41.2018.2.4
BOCHEN J.
SŁOMKA-SŁUPIK B.
Wydział Budownictwa, Politechnika Śląska, Gliwice
PODWÓRNY J.
Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych, Oddział Materiałów Ogniotrwałych, Gliwice
W budynku nieczynnej już kopalni wykonano kompleksowe modernizacyjne prace budowlane. Po wbudowaniu nowych materiałów elewacyjnych i wykonaniu tynków wewnętrznych pojawiły się problemy z wykwitami solnymi. W celu rozpoznania przyczyn wysoleń pobrano próbki cegły i zapraw i poddano je badaniom fizycznym, chemicznym a także wykonano analizy rentgenograficzne (XRD). Zaprawy murarskie okazały się mniej porowate i szczelniejsze w porównaniu z cegłami. Analizy chemiczne wykazały powstawanie siarczanów i węglanów mających swoje główne źródło w nowych zaprawach spajających wbudowane cegły. W celu sprawdzenia skuteczności zabiegów ochronnych dla tynków zwrócono uwagę na ich właściwości kapilarne na tle wybranych materiałów referencyjnych. Badania wykazały ich odporność mimo znacznych różnic w strukturze w stosunku do typowego makroporowatego tynku renowacyjnego.
Słowa kluczowe: zaprawa, tynki, wykwity solne, struktura porowatości
2018, Vol. 61, nr 2, s. 43-47
Bibliogr. 20
OCHRONA PRZED KOROZJĄ W PRAKTYCE
Naprawy mostowych konstrukcji z betonu zbrojonego uszkodzonych wskutek korozji chlorkowej. Część 2
KORDJAK T.
Diagnostyka i Naprawy Konstrukcji, Warszawa
Omówiono sposoby napraw konstrukcji mostowych z betonu zbrojonego uszkodzonego wskutek korozji chlorkowej. Określono najczęstsze przyczyny niepowodzenia napraw oraz podano zalecenia mające na celu ich uniknięcie.
Część 1 dotyczy wiaduktu 11 T w ciągu ulic Marymonckiej i Słowackiego nad Trasą T w Warszawie.
Część 2 dotyczy Estakady 26T w węźle Modlińska prowadzącej z ul. Jagiellońskiej na Most gen. Stefana Grota-Roweckiego w Warszawie.
Słowa kluczowe: mosty betonowe, korozja zbrojenia, korozja chlorkowa, ochrona zbrojenia przed korozją, naprawy betonu
2018, Vol. 61, nr 2, s. 48-51
Bibliogr. 12