ARTYKUŁY NAUKOWE
DOI: 10.15199/40.2019.1.1
Konstrukcje betonowe: techniki elektrochemiczne stosowane w terenie i oporność betonu dla przewidywania okresu użytkowania
Cz. 1. Pomiarowe techniki korozyjne
ANDRADE C.
CIMNE Międzynarodowe Centrum Metod Numerycznych w Inżynierii, Hiszpania
Beton chroni stal zbrojeniową w podobny sposób jak farba, z tą różnicą, iż jest to materiał chemicznie aktywny i ewoluujący przez dziesięciolecia. Sieć porów znajdująca się w betonie zawiera alkaliczny elektrolit. Stal może pozostawać w stanie pasywnym przez czas nieokreślony, ale przenikające do porów chlorki i atmosferyczny dwutlenek węgla sprzyjają korozji, co niekorzystnie wpływa na właściwości konstrukcyjne betonu, powodując pękanie otuliny i naruszenie połączenia stal-beton. Obliczanie żywotności staje się ważnym tematem z punktu widzenia inżynierii ze względu na rosnące zapotrzebowanie na budynki i infrastrukturę o żywotności przekraczającej 100 lat. Uwagę poświęcono dwóm głównym zagadnieniom: 1) technikom pomiarowym w betonie i sondom stałym, w tym stosowanym w terenie metodom dla dużych konstrukcji i metodom bezkontaktowe (indukcyjnym), 2) prezentacji przebiegu odporności na korozję spowodowanej rezystywnością betonu, która umożliwia obliczenie dyfuzji jonów przez beton oraz przewidywanie szybkości korozji w zależności od warunków klimatycznych.
2019, Vol. 62, nr 1, s. 2-10
Bibliogr. 18
DOI: 10.15199/40.2019.1.2
Wpływ oddziaływania solanki na właściwości ochronne powłok renowacyjnych
KOTNAROWSKA D.
SIRAK M.
Instytut Eksploatacji Pojazdów i Maszyn, Wydział Mechaniczny, Uniwersytet Technologiczno-Humanistyczny, Radom
W artykule przedstawiono wyniki badań oddziaływania solanki na właściwości powłok polimerowych (renowacyjnych), stosowanych w zakładach lakierniczych do wytwarzania zabezpieczeń ochronnodekoracyjnych nadwozia samochodów. Badano dwa rodzaje systemów powłok trójwarstwowych, w których powłokę podkładową wykonano z rozpuszczalnikowej farby akrylowej, zaś powłokę nawierzchniową z rozpuszczalnikowego lakieru akrylowego. Systemy powłokowe różniły się składem zastosowanej międzywarstwy, która była wykonana z farby poliestrowej lub z farby poliuretanowej. Przeprowadzone badania udowodniły, że oddziaływanie solanki (w postaci 5% wodnego roztworu NaCl) powoduje obniżenie trwałości połączenia adhezyjnego powłoki podkładowej z powierzchnią stalowego podłoża. Także rodzaj międzywarstwy w systemie powłokowym ma istotny wpływ na jego wytrzymałość adhezyjną, bowiem w całym okresie badań (0÷2016 h) system powłokowy z międzywarstwą poliestrową wykazywał wyższą wytrzymałość adhezyjną, niż system z międzywarstwą poliuretanową. Ponadto, systemy powłokowe z międzywarstwą poliestrową poddane starzeniu solanką, w porównaniu z systemami z międzywarstwą poliuretanową, charakteryzują się wyższą stabilnością parametrów chropowatości powierzchni Ra i Rz. Systemy z międzywarstwą poliestrową wyróżniają się również wyższą trwałością połysku, niż te z międzywarstwą poliuretanową.
Słowa kluczowe: powłoki renowacyjne, starzenie solanką, destrukcja, adhezja
2019, Vol. 62, nr 1, s.11-18
Bibliogr. 18
OCHRONA PRZED KOROZJĄ W PRAKTYCE
Śmiertelne skutki zaniedbania stanu infrastruktury miejskiej
BONORA P-L.
Europejska Federacja Korozyjna (EFC)
Obiekty przeznaczone do użytku publicznego – takie jak mosty, wiadukty, tamy, porty czy budynki odporne na wstrząsy muszą być zaprojektowane i wykonane zgodnie z kryteriami niezawodności i trwałości. Pierwszą z tych dwóch koniecznych cech uzyskuje się przez właściwe projektowanie oraz staranny dobór materiałów i technik montażu. Druga zależna jest od znajomości oddziaływania czynników środowiskowych na gotową konstrukcję i jej elementy podczascałego okresu użytkowania.
Słowa kluczowe: projekt, niezawodność, trwałość, zapobieganie, utrzymanie, inspekcja
Vol. 62, nr 1, s. 19-21
Bibliogr. 1
ARTYKUŁY PROMOCYJNE
Zagrożenia korozyjne i wybrane metody ochrony budowli inżynierskich przed korozją
SARAMOWICZ K.
DZIERŻANOWSKI E.
MICHALEC D.
Premix Spółka z o.o.
ADAMCZEWSKI G.
Politechnika Warszawska
Oddziaływania korozyjne zagrażają wszystkim rodzajom obiektów budowlanych. Problem ten ma szczególne znaczenie w przypadku obiektów o znaczeniu strategicznym, takich jak komunikacyjne budowle inżynierskie i hydrotechniczne. Autorzy rozpatrują stan aktualnych „narzędzi”, jakimi dysponujemy do ochrony i napraw budowli wobec istniejących i narastających negatywnych zmian środowiskowych.
2019
Vol. 62, nr 1, s.22-24
Bibliogr. 7
Szkolenia Instytutu Badawczego Dróg i Mostów – antykorozja stali i betonu
Instytut Badawczy Dróg i Mostów, już od kilkunastu lat organizuje szkolenia dotyczące zabezpieczeń antykorozyjnych konstrukcji stalowych i betonowych. Początkowym celem kursów było szkolenie kadry związanej z obiektami mostowymi. Okazało się jednak, że zapotrzebowanie na wiedzę w tej dziedzinie obejmuje wszystkie branże, co widać w przekroju zatrudnienia ponad 2000 kursantów. W związku z tym, kursy przeznaczone są dla wszystkich zainteresowanych problematyką ochrony korozyjnej konstrukcji w różnych dziedzinach gospodarki narodowej, tj. administratorów i zarządców obiektów mostowych, projektantów, osób zatwierdzających projekty, wykonawców konstrukcji, zabezpieczeń antykorozyjnych i ich napraw, kontrolerów jakości, producentów i sprzedawców wyrobów antykorozyjnych, oraz inspektorów nadzoru i inwestorów. Corocznie odbywają się 3 kursy (1, 2 i 3 stopnia).
Vol. 62, nr 1, s.25
Ochrona katodowa w budownictwie i inne nowoczesne sposoby ochrony stali zbrojeniowej
MAJEWSKI M.
Top Building Sp. z o.o.
Kiedy w grudniu 2012 roku otrzymaliśmy rekomendacje z Instytutu Techniki Budowlanej i Instytutu Badawczego Dróg i Mostów na system TopZinc® ochrony katodowej konstrukcji żelbetowych nie sądziliśmy, że w tak krótkim czasie zyska tak wielu zwolenników wśród kadry naukowej oraz szerokiej rzeszy biur projektów. System TopZinc® ochrony stali zbrojeniowej tworzą protektory odmiany R (montaż bezpośredni na zbrojeniu) oraz R+ (montaż pośredni – połączenie jedynie przewodami metalicznymi). Obydwa typy posiadają po trzy odmiany zróżnicowane pod względem masy zastosowanego rdzenia cynkowego, odpowiednio 70, 140 i 210 gramów.
Vol. 62, nr 1, s.26-27