ARTYKUŁY NAUKOWE
DOI: 10.15199/40.2019.6.1
Własności mechaniczne i korozyjne szkieł metalicznych Mg68-xZn28+xCa4 (x=0,2,4)
NOWOSIELSKI R.
CESARZ-ANDRACZKE K.
BABILAS R.
Institute of Engineering Materials and Biomaterials, Silesian University of Technology, Konarskiego 18a St., 44-100 Gliwice, Poland
Stopy metali o strukturze amorficznej, które składają się z biokompatybilnych pierwiastków, takich jak Ca, Mg i Zn mogą być rozpatrywane jako potencjalnie resorbowalne biomateriały do krótkotrwałych implantów ortopedycznych [1,2]. Koncepcja resorbowalnych implantówmetalicznych opiera się na połączeniu dwóch czynników: dobrej nośności, odpowiedniej wytrzymałości mechanicznej i stabilnej geometrii implantów, niezmiennej w trakcie wzrostu kości i kontrolowanej szybkości korozji (szybkości roztwarzania). W związku z tym wybrano następujące kryteria dla szkła metalicznego na osnowie magnezu, rozpatrywanego jako materiał na resorbowalny implant: Rc> 160 MPa [3], H2 ≤ 1 ml/h [4] i Vcorr ≈ 0,01 - 0,1 mm/rok [5]. W ramach tej pracy zbadano zdolność do zeszklenie (GFA), objętość wydzielonego wodoru podczas zanurzenia w roztworze Ringer’a, szybkość korozji, wytrzymałość na ściskanie i twardość szkieł metalicznych Mg68-xZn28+xCa4 (x = 0,2,4). Wyniki badań korozyjnych i właściwości mechanicznych zostały porównane z założonymi kryteriami. Wyniki badań korozyjnych wykazały, że szybkość korozji (Vcorr) i objętość uwolnionego wodoru zmniejszyły się wraz ze zwiększeniem stężenia cynku w badanych stopach. Dla amorficznego stopu Mg66Zn30Ca4 o średnicy 2 mm wyznaczono najwyższą twardość około 300 HV i wytrzymałość na ściskanie około 400 MPa.
Słowa kluczowe: amorficzne stopy magnezu; resorbowalne szkła metaliczne, szybkość korozji, wytrzymałość na ściskanie
2019, Vol. 62, nr 6, s. 192-196
Bibliogr. 24
DOI: 10.15199/40.2019.6.2
Wpływ podwyższonej i wysokiej temperatury na właściwości antykorozyjne powłoki diamentopodobnej na stali S355
STASZEWSKA-SAMSON K.
SCENDO M.
Instytut Chemii, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, ul. Świętokrzyska 15G, 25-406 Kielce
Zbadano wpływ podwyższonej i wysokiej temperatury na właściwości antykorozyjne powłoki diamentopodobnej (DLC) wyprodukowanej metodą chemicznego osadzania z fazy gazowej wspomaganej plazmą (PECVD) na podłożu stali S355 (S355/DLC). Test korozyjny badanych materiałów prowadzono metodą elektrochemiczną. Środowisko korozyjne, stanowił kwaśny roztwór chlorku sodu. Wykazano, że powłoka DLC skutecznie zabezpiecza powierzchnię stali S355 przed kontaktem z agresywnym środowiskiem korozyjnym. Obróbkę termiczną S355/DLC prowadzono w atmosferze gorącego powietrza w temperaturze 400 lub 800 °°. Stwierdzono, że po obróbce termicznej w temperaturze 400 °C, powłoka DLC częściowo traci swoje antykorozyjne właściwości. W wyniku zmian struktury powierzchni S355/DLC mikrotwardość (HV) warstwy DLC wzrasta. Natomiast po obróbce termicznej w temperaturze 800 °C powłoka węglowa na powierzchni stali S355 ulega zniszczeniu, a tym samym traci swoje ochronne działanie
Słowa kluczowe: stal S355, powłoka diamentopodobna (DLC), korozja, mikrotwardość
2019, Vol. 62, nr 6, s. 197-202
Bibliogr. 21
ARTYKUŁY PROMOCYJNE
Jak rozwiązania robotyzacji i automatyzacji wspomagają proces ochrony przed korozją?
2019, Vol. 62, nr 6, s. 204-205
Kompozytowe wzmocnienie oraz ochrona osłabionych rurociągów i zbiorników
2019, Vol. 62, nr 6, s. 206-207